ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
(και η πρωτοπορία του εθνικού κορμού..)
Αν η ελληνική αριστερά (και όχι μόνο…) συγκροτείται μέσα από μια εργατολαγνεία που είναι συνυφασμένη με έντονο εθνικισμό, σεξισμό και αντισημιτισμό σε βαθμίδες που ποικίλλουν το ΚΚΕ είναι η πιο επιθετικά οργανωμένη εκδοχή της γι’ αυτό οποιαδήποτε ριζοσπαστική ρήξη περνάει και από τη συντριβή του ως η κορφή του παγόβουνου του αριστερού εθνικισμού.
Παραθέτουμε μερικά παραδείγματα για να δείξουμε γιατί για μας ο αστυνομικός ρόλος που έπαιξε η δομή του κκε στις 20 οκτώβρη όχι μόνο δε μας εξέπληξε αλλά ήταν μια ευκαιρία να συγκρουστούμε με τη συλλογική πρακτική που οργανώνει: αυτή της ελληνικής εργατικής ηθικής. Καθώς είμαστε η τάση ανάμεσα σε αυτούς που βρέθηκαν στη σύγκρουση με το κόμμα που δεν το καταγγέλουν για καμιά προδοσία της εργατικής τάξης, αλλά αντιθέτως βλέπουμε στην ίδια την παραγωγή της εργατικής/ταξικής συνείδησης που το κκε επιτελεί και υπερασπίζεται ένα όριο στις πρακτικές σύγκρουσης που μπορούν να καταστρέψουν το έθνος, το φύλο και την οικονομία σα συστήματα εξουσίας που παράγουν και συντηρούν τη μορφή κράτος.
Είναι αυτό που κατήγγειλε σα δράση πρακτόρων την κατάληψη του πολυτεχνείου στις 14/11/1973 με την πανσπουδαστική Νο 8 και είπε το ίδιο ποιηματάκι για κάθε μαχητική στιγμή που παρήγαγε ο κοινωνικός πόλεμος μεταπολιτευτικά.
Έχει ξαναπαίξει τον ρόλο των μπάτσων όπως στην πορεία της 17 νοέμβρη του 1998 όταν ρουφιάνεψε 153 διαδηλωτές (κυρίως μέλη του black block) στα ΜΑΤ. Και για να περάσουμε στα λιγότερο κλασικά παραδείγματα:
Όταν έγινε το ρατσιστικό πογκρόμ το Μάη του 2011 με τους εκατοντάδες τραυματίες μετανάστες ζητούσε περισσότερους μπάτσους στις γειτονιές για την ασφάλεια των ρατσιστών ελλήνων κατοίκων και των νεοναζί πρωτοποριών.
Δεν είναι μακριά η εποχή των early 90’s που οι μάτσο πατριώτες οικοδόμοι της βάσης του έδερναν μαζικά όποιο ξένο έκριναν ότι απειλούσε τα μεροκάματα τους, ενώ ακόμα και οργανωμένα βρέθηκαν συνδικάτα οικοδόμων που εκκαθάριζαν εργοτάξια από ξένους (πχ 07/04/1994 θεσσαλονίκη). Δηλαδή εκτός από κατασταλτικός μηχανισμός για κάθε ριζοσπαστική δράση οργάνωσε και ενίσχυσε τον πολύ ισχυρό ρατσισμό της ελληνικής εργατικής βάσης του ενάντια στους ξένους.
Στο μόνο κίνημα που δεν ήταν ανοιχτή εσωτερική καταστολή ήταν το αντιπολεμικό του ’99 όταν ο αντιαμερικανισμός και η ελληνοσερβική φιλία έγιναν ένα όπλο του ελληνικού αντιαλβανικού ρατσισμού. Πλέον οι ελληναράδες έστελναν στο νοσοκομείο και άφηναν απλήρωτους σαν αφεντικά τους αλβανούς μετανάστες και ως UCKδες πράκτορες του ΝΑΤΟ.
Είναι το κόμμα που θεωρεί την ομοφοβία αντιιμπεριαλιστική αρετή για την προστασία της ελληνικής λαϊκής οικογένειας και θεωρεί το αίτημα για 1300 ευρώ μισθό επαναστατικό ενώ τους gay γάμους αντιδραστική αμερικανιά (πόσο ελληνίλα μπορεί να βρωμοκοπάει!!)
Η υπόλοιπη αριστερά στη συντριπτική πλειοψηφία της (ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) στήριξε πολιτικά απόλυτα τους κόκκινους μπάτσους παρά τη δολοφονική βία που δέχτηκαν μέλη της (μάρμαρα, ρίψεις προσώπων στο κενό). Κατήγγειλε σύσσωμη το black block, που μόνο αυτό επιυέθηκε στη στρατιωτικοποιημένη περιφρούρηση του ΠΑΜΕ με τρόπο ικανό να την ανακόψει (πέτρες μολότοφ, πυροσβεστήρες) και την ανάγκασε να αποκαλύψει το ρόλο της και να κάνει κοινή έφοδο με τα ΜΑΤ. Ένας κώδικας σύμπνοιας που θυμίζει τις κοινές επιθέσεις Ματ-Χρυσής Αυγής.
Ο λόγος αυτής της παναριστερής ενότητας είναι ότι όλες οι συνιστώσες της κυλιούνται λίγο-πολύ στον ίδιο βούρκο. Θεωρούν ως κύριο εχθρό τη χούντα ΔΝΤ-ΕΕ, ο αντικαπιταλισμός της περιστρέφεται γύρω απ’ τον περιορισμό τους διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου που αποτελεί έναν εκσυγχρονισμό του αντισημιτικού αντικαπιταλισμού που βλέπει τον εχθρό στους απάτριδες τοκογλύφους. Εγκλωβίζει τον κοινωνικό πόλεμο γύρω από εθνικά θέματα: τη διαγραφή ή όχι του δημόσιου χρέους, αν το εθνικό νόμισμα θα ‘ναι ευρώ ή δραχμή.
Προφανώς επειδή δε θέλουμε να είμαστε παιδιά των εργατών αλλά εχθροί κάθε καταγωγής, κληρονομιάς και πατρίδας δεν τιμούμε το νεκρό εργάτη δημήτρη κοτσαρίδη, επειδή απεχθανόμαστε τη νεκρόφιλη εξιδανίκευση των εκάστοτε θυμάτων. Αυτό είναι άλλωστε το αγαπημένο σπορ του αριστερού πατριωτισμού, που συντηρεί την πάντα θυματοποιημένη ελληνική ταυτότητα. Σπορ το οποίο δεν το έχει αποφύγει και η ελληνική αντιεξουσία σε διάφορες περιπτώσεις.
Η ουσιαστική πολιτική συνταύτιση της αριστεράς με την ανακοίνωση των μπάτσων για τον πρώτο νεκρό σε διαδήλωση την οποία οργάνωσαν και συμμετείχαν απλά δείχνει τις διαχρονικές της πλάτες στο πλέγμα ασφαλείας, Γιατί η αριστερά εκπροσωπεί μια κοινωνία που ενώ αποκλείεται ολοένα και περισσότερο απ’ την κατανάλωση και το μισθό αγχώνεται για περισσότερη πατρίδα, οικογένεια και εργασία. Γι’ αυτό το γκρέμισμα του ελληνικού εθνικού βόθρου περνά μέσα από το θάψιμο, οργανωτικό και πολιτικό της αριστερής πλευράς του που ενίοτε ξεπερνά και τα αριστερά σύνορα.
XΩΡΟΣ ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΩΝ ΝΟΜΙΚΗΣ