Λίγα λόγια σχετικά με την ονομασία του χώρου μας

Οι λυσσασμένοι ήταν η πιο ριζοσπαστική μειοψηφία στο εσωτερικό του process της γαλλικής επανάστασης. Αυτή που αμφισβήτησε με καταστροφές και λεηλασίες την ιδιοκτησία και το σύστημα της ανταλλαγής που στηρίζει, αποτελώντας το νούμερο ένα εσωτερικό εχθρό της νεοσύστατης Γαλλικής Δημοκρατίας. Η αντικουλτούρα της αποτέλεσε μια δυναμική απόκλιση στο εσωτερικό της Γαλλικής Επανάστασης δείχνοντας τη δυνατότητα που υπήρχε σε αυτήν για την καταστροφή της μορφής-κράτος. Τη δυνατότητα που υπήρχε στα sections των διαμερισμάτων του Παρισιού να καταστραφεί ο κοινωνικός και ο τεχνικός καταμερισμός εργασίας, ορίζοντας και το πιο προωθημένο περιεχόμενο ενός ιστορικού κύκλου του κοινωνικού πολέμου, κόντρα στις εκτιμήσεις των μαρξιστών και των ιδεολόγων.

Στα οδοφράγματα και στις καταλήψεις-εστίες κριτικής/σύγκρουσης στο Παρίσι του ’68 η χρήση του όρου λυσσασμένοι συμπύκνωνε την αντίληψη ότι ο εχθρός-είναι-εδώ, οι πειθαρχίες και τα σκατά της κοινωνίας του εμπορεύματος και του θεάματος, η Γαλλική macho, σοβινιστική αποικιοκρατική και αντισημιτική κουλτούρα. Ήταν για τους εξεγερμένους που η πρακτική τους, δεν οριζόταν απ’το παγκόσμιο επαναστατικό θέαμα των ιδεολογικών κέντρων του υπαρκτού σοσιαλισμού, απ’την εξιδανίκευση του εργοστασιακού εργάτη ή τις απόμακρες επαναστατικές εμπειρίες του Τρίτου κόσμου, άλλα από τη συνολική επαναστατική κριτική της καθημερινής ζωής ενάντια σε αφεντικά, ειδικούς, καθοδηγητές και παπάδες.

Με το όνομα αυτό προσδιορίσαμε το χώρο μας για να μην οριοθετείται απ’την ιδεολογία που παρήχθηκε στο εσωτερικό συγκεκριμένων ιστορικών κύκλων του κοινωνικού πολέμου (π.χ. δημοκρατισμός, κομμουνισμός, αναρχισμός, αυτονομία, μηδενισμός κλπ), αλλά από την άμεση δράση και τη συντακτική βία των συμμετεχόντων σε αυτόν για τη συνολική καταστροφή του υπάρχοντος και των αληθειών που το συγκροτούν: του δίκαιου, της ηθικής, της οικονομίας και του φύλου. Ακονίζουμε τη θεωρητική και πρακτική κριτική των μειοψηφικών μας καταφάσεων θρυμματίζοντας κάθε λογική ηγεμονίας και κάθε τεχνολογία κατασκευής υπηκόων.

Η έκφυλη λύσσα μας θα γίνει όπλο για το γκρέμισμα της κοινωνίας και των συστημάτων εξουσίας της: της ελληνικότητας, της αρρενωπότητας και της ιδιοκτησίας